Środki stabilizujące

Stabilizatory wykryte w próbkach środowiskowych za pomocą TCE mogą być wskaźnikami diagnostycznymi czasu produkcji TCE lub ewentualnie jego zastosowania. Stabilizatory to substancje chemiczne dodawane do TCE w celu zwiększenia jego wydajności i trwałości i obejmują inhibitory kwasów (aminy, epoksydy, fenole, pirydyny, trimetyloamina, alkohole, halogenki alkilu i związki azoaromatyczne), metale, przeciwutleniacze i inhibitory światła. Bez stabilizatorów następuje degradacja, zwłaszcza gdy TCE stosuje się jako rozpuszczalnik odtłuszczający w postaci pary, w obecności aluminium. Typowe preparaty stabilizatora TCE obejmują akceptor kwasu, stabilizator metalu i/lub przeciwutleniacz. Dodatki te zazwyczaj zawierają około 0,1–0,5% rozpuszczalnika TCE, ale stężenia mogą sięgać nawet 2%. W przypadku TCE do odtłuszczania parowego typowe są stężenia z górnej granicy zakresu i dodawane są dodatkowe związki w celu zwiększenia stabilności termicznej. Niektóre stabilizatory, takie jak tlenek butylenu, epichlorohydryna, octan etylu i metylopirol, często występują w ilości 35% ich początkowych stężeń w zużytym lub destylowanym TCE, umożliwiając w ten sposób ich wykrycie, nawet jeśli początkowo są obecne w stężeniach mniejszych niż 1%. .